Türkiye siyasetinde zaman zaman söylenen sözlerden ziyade, o sözlerin neye ve kime karşı söylendiği, nasıl bir tarihsel bağlamda dile getirildiği önemlidir. Son günlerde CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in sözleri üzerinden yürütülen tartışmalar, esas olarak Türkiye’deki iktidar-muhalefet dengesinin ve hukuk-devlet ilişkisinin geldiği noktayı gözler önüne sermektedir. Gazeteci Nagehan Alçı’nın, Sayın Özel’e yönelik “ateşle oynuyor” ithamı ise, sadece bir siyasi değerlendirme değil, açık bir tehdit ve susturma çağrısıdır.
Oysa unutulmamalıdır ki bu ülkede gerçek anlamda ateşle oynayanlar, hukuku siyasetin kılıcı hâline getirenlerdir. Gerçek anlamda yangına benzin dökenler; adalet saraylarını saray iktidarına hizmet eden merkezler hâline getirenlerdir. Ve esas tehlike, seçilmişlerin halkın sesi olmasına değil, halkın sesinin susturulmak istenmesine karşı duyarsız kalmaktır.
Sözünün Arkasında Bir Lider: Özgür Özel
Özgür Özel’in son dönemdeki açıklamaları, her şeyden önce bir kararlılığın ve halk iradesine sahip çıkma cesaretinin ifadesidir. İstanbul Cumhuriyet Başsavcısı Akın Gürlek’e yönelik sözleri; geçmişte adil yargılanma hakkını sistemli şekilde ihlal eden uygulamalarıyla bilinen bir yargı mensubuna karşı meşru eleştiridir. “Gerekirse 5 milyon kişi dönmemek üzere gelir” çıkışı da, halkın iradesinin gasp edilmesi karşısında demokratik meşruiyet çerçevesinde yapılmış bir uyarıdır. Bu ne bir tehdit ne de bir provokasyondur. Bu, anayasal direniş hakkının meşru zeminine yapılan bir göndermedir.
Gerilimi Kim Artırıyor?
Nagehan Alçı ve benzerleri, ülkedeki gerilimi Sayın Özel’in sözlerinde değil, halkın iradesini yok sayan anlayışta aramalıdır. Bugün Türkiye’de yargı siyasallaşmış, medya iktidarın borazanı hâline gelmiş, muhalefete ise “sessiz kalın” telkininde bulunulmaktadır. Bu tavır, demokratik siyasetin değil, otoriterleşmenin işaretidir. “Gerilimden muhalefet zarar görüyor” söylemi ise açık bir biçimde halkı pasifliğe çağıran, muhalefeti etkisizleştirmeye çalışan bir manipülasyondur.
Oysa tam tersine, sessizlik değil; haklı, meşru ve örgütlü bir direniş bu dönemin temel ihtiyacıdır.
Sivil İtaatsizlik Zamanıdır!
Bugün Türkiye’de demokratik haklar fiilen askıya alınmakta, muhalefet partileri kuşatılmakta, seçilmiş belediye başkanları tehditle görevlerinden uzaklaştırılmaktadır. Bu tablo karşısında yalnızca kürsülerde konuşmak yeterli değildir. Artık sokağın sesi yükselmelidir. Ve bu ses, şiddetten değil, kararlı ve disiplinli bir sivil itaatsizlikten doğmalıdır.
CHP örgütleri başta olmak üzere, tüm demokratik kitle örgütleri, sendikalar, platformlar ve halk inisiyatifleri, Türkiye’nin her ilinde ve ilçesinde bir “Demokrasi Nöbeti” başlatmalıdır. Mahkeme önlerinde, valilik önlerinde, meydanlarda, kampüslerde, iş yerlerinde barışçıl oturma eylemleri, adalet zincirleri, yürüyüşler ve forumlar düzenlenmelidir.
Tarihte sivil itaatsizlik, halkın iradesini gasp eden iktidarlara karşı halkların kullandığı en onurlu ve etkili mücadele araçlarından biri olmuştur. Gandhi’den Martin Luther King’e, Rosa Parks’tan Gezi Direnişi’ne kadar tüm örnekler bunu göstermektedir.
Bugün bu yolu yürümek, Türkiye’ye karşı değil, Türkiye’nin geleceği adına bir görevdir.
Sonuç Yerine: “Ateşle Oynama” Diyenlere Karşı, Ateşe Su Taşımak Bizim Görevimizdir
Nagehan Alçı’nın uyarısı değil, halkın öfkesi tarihe yön verecektir. Demokrasi, suskunlukla değil, dirençle kazanılır. Özgür Özel yalnız değildir. Onun şahsında demokrasiye, adalete ve halk iradesine yönelen her tehdide karşı omuz omuza duracak milyonlar vardır.
Unutmayalım: Eğer halk sessiz kalırsa, tarih susmaz. Ve bu tarihi, bugünden yazmaya başlamak gerekir.
Haydi sokaklara, haydi adalete, haydi geleceğe!
Yazan: [Burhanettin YILMAZ]
Katılıyorum