Ülkede ne huzur kaldı ne de yaşamın keyfi,
Toplumun her kesiminde bir kavga, bir gürültü…
RTE-AKP kendisine ve kurduğu tek adam düzenine karşı olan herkesle kavgalı,
Muhalefet de kendi içinde birbiriyle kavgalı…
Milletin derdi ise başka,
Vatandaşın derdi yokluk, yoksulluk içinde yaşayabilmek,
KOBİ’nin, esnafın, çiftçinin derdi işini sürdürebilmek,
Toplumsal muhalefetin derdi demokrasiye, hukuka, insanca yaşama sahip çıkabilmek.
Çelişkiler ülkesi olduk,
Cumhuriyetin 100’üncü yılında.
*
Bütün bu karmaşanın içinde en çok konuşulan CHP.
Üyesi, seçmeni, yandaşı ya da karşıtı olsun herkesin derdi,
Ne olacak bu CHP’nin ve muhalefetin hali?
Parti içinde ise sorun bambaşka,
İlçelerde, illerde müthiş bir mücadele,
Tartışmalar, çatışmalar, kavgalar…
Değişimciler mi, genel merkezciler mi kazanacak?
Sanırsınız kaybeden yok olacak, kazananın hayatı kurtulacak,
Bu kadar çaba, emek, enerji genel seçimlerde verilseydi,
Türkiye’de iktidar değişirdi.
*
Dönelim başlıktaki soruya,
Bu neyin kavgası?
Partinin, milletin, ülkenin geleceği için mi,
Yoksa kişilerin kendi gelecekleri için mi?
Parti, ülke, millet içinse bu kadar kavga niye?
Kişiler içinse, partide yönetici olmanın kazancı ne?
İster ilçede, ilde, genel merkezde yönetici olsun,
İster milletvekili, belediye başkanı, meclis üyesi olsun…
Herkes partinin bir üyesidir ve hepsinin bir tek görevi ve sorumluluğu vardır,
Partisinin ülkede iktidar olması için çalışmak.
Üyelerde bu düşünce ve inancı yaratmak da yöneticilerin görevi ve sorumluluğudur.
*
Hep birlikte çalışmak, halka gidip tanış olmak,
Yaşadıkları sorunları nasıl çözeceklerini anlatmak,
Halkın güvenini ve desteğini kazanmak,
Partilerini iktidara taşımak için hep birlikte çaba göstermek varken…
Neden üyeler daha mahallelerde birbirlerine rakip olup tartışırlar ve ayrışırlar?
Neden yöneticiler kendi siyasi gelecekleri için üyeleri ayrıştırırlar?
Neden üyeleri birbiriyle kavgalı bir partinin iktidar olamayacağını düşünemezler?
Soruların ortak yanıtı,
Siyasetin merkezinde ideolojinin değil, kişilerin olmasıdır.
*
Aslında tüm üyelerin ortak siyasi kimliği parti üyesi olmaktır,
Partinin siyasi kimliği de ilkeleri ve ideolojisidir.
Siyasi kimliğini yitiren partilerde,
İlkelerin, ideolojinin, kuralların ve organların yerini kişiler ve kişilerin kararları alır,
Parti kurumsal kimliğini ve yapısını yitirir.
Artık önemli olan partinin iktidar olmasından öte,
Kişilerin parti içinde iktidar olmasıdır.
Yaşanan kavganın nedeni de budur.
En zor soru;
Kişilerin parti içinde iktidar olmaktaki amaçları ve kazançları nedir?
En acı gerçek;
Hiçbir kişisel beklentisi olmadan Partisinin iktidarı için var gücüyle çalışan parti üyelerinin,
Her seçimde büyük umutlarla oy veren seçmenlerin,
Yaşadıkları hayal kırıklığı ile umutlarını ve güvenlerini yitirmesidir.
*
Bu siyaset şekli kapitalizmin bir kurgusudur,
Kazanan da hep sağ siyaset ve sermaye olmuştur,
Kaybeden ise sol siyaset ve temsil ettiği çalışanlardır, halktır.
Halkın partisi olarak kurulan Halk Fırkası (Partisi),
Cumhuriyeti ilan ettikten sonra Cumhuriyet Halk Partisi (10.11.1924) adını almıştır.
Tüzüğünde yazılı olan ilkeleri ve çağdaş demokratik sol bir siyasi partidir niteliği,
Partinin kurumsal siyasi kimliğidir.
Cumhuriyet Halk Partisi’nin ilkelerine ve siyasi kimliğine sahip çıkmak,
Her Cumhuriyet Halk Partisi üyesinin görevi ve sorumluluğudur.
Önemli olan kişilerin değil,
Partinin, Milletin, Ülkenin ve Demokratik Laik Cumhuriyetin geleceğidir.
*
Cumhuriyetin ve Cumhuriyet Halk Partisi’nin kurucu önderi Mustafa Kemal Atatürk,
83 yıl önce bugünleri öngörmüş,
“Milletin şahıslara, kendini unutacak ve kendini kaptıracak kadar bağlanmış olması iyi netice vermez. Bunun tarihte misalleri çoktur…
Gelecekte Türkiye’de gücü ele geçirecek bir cumhurbaşkanı rejimi değiştirebilir”
Yalova 1930
*
Bu kavga, gürültünün içinde yüzümüzü güldüren,
- Olimpiyat elemelerinin namağlup şampiyonu A Milli Kadın Voleybol Takımımıza,
- Avrupa Süper Kupa Şampiyonu Fenerbahçe Kadın Basketbol Takımımıza,
Teşekkürler.
Takım oldular, hedeflerine ulaşmak için hep birlikte çalıştılar ve kazandılar.
