Yazar: [Burhanettin Yılmaz]
19 Haziran 2025
Ortadoğu yeni bir savaşla sarsılırken Türkiye’de başlatılan çözüm süreci dikkat çekiyor. Bahçeli’nin “Öcalan meclise gelsin” açıklaması, barıştan çok bir senaryo parçası mı?
2025 yılına girerken Ortadoğu yeniden savaşın gölgesine çekildi. ABD destekli İsrail, İran’ı doğrudan hedef alarak hipersonik füzelerle nükleer altyapıya saldırdı. Tahran, Şiraz, Kum gibi kentler peş peşe bombalandı. Henüz sıcak savaşın ilk aşamaları yaşanırken Türkiye cephesinde oldukça dikkat çekici bir siyasi açıklama yapıldı: MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, Abdullah Öcalan’ın meclise getirilmesini önerdi ve PKK’nın lağvedilmesini gündeme taşıdı.
Bahçeli gibi siyasi hayatı boyunca PKK’ye karşı sert duruşuyla bilinen bir figürün bu çıkışı, sadece iç siyaset açısından değil, uluslararası gelişmelerle bağlantısı bakımından da analiz edilmeyi hak ediyor.
Bu noktada şu soru kaçınılmaz hâle geliyor:
Ortadoğu’da savaş başlatılmadan önce Erdoğan ve Bahçeli’ye BOP (Büyük Ortadoğu Projesi) kapsamında acaba bir rol mü verildi?
Bir söylem değil, pozisyon değişimi
Devlet Bahçeli’nin bu açıklamasının bir “söz sürçmesi”, gündem değiştirme hamlesi ya da politik jest olarak okunması yeterli değildir. Bu açıklama, ideolojik bir dönüşüm değil; pozisyon değişimidir. Çünkü Türkiye’nin iç siyasetindeki bu ani “yumuşama” hamlesi, bölgesel savaşın öncesine denk gelmektedir. Yani Türkiye, Ortadoğu’daki yeni askeri harita çizilmeden önce “içerideki dengeyi sağlamakla” görevlendirilmiş olabilir.
Bu bağlamda çözüm sürecine dair atılan adımlar, bir barış inisiyatifi değil; jeopolitik bir senaryonun iç güvenlik bileşeni olarak ele alınmalıdır.
ABD-İsrail hattı savaşı başlatmadan Türkiye’deki dengeleri hazırladı mı?
Savaşın kronolojisine bakıldığında, Bahçeli’nin açıklamaları İsrail’in İran’a yönelik ilk büyük hava saldırısından önceye denk geliyor. Bu tesadüf olamayacak kadar stratejik bir örtüşme sunuyor. ABD’nin Ortadoğu planlarında Türkiye her zaman “kilit müttefik” olarak tanımlandı. Bu bağlamda, bölgedeki askeri operasyonlardan önce Türkiye’de bazı iç siyasi adımların atılması, geçmişte de gözlemlenen bir yöntemdi.
Yeni çözüm süreci adı verilen bu hamle, sadece Türkiye’deki Kürt sorununa dair bir barış arayışı değil, İran’a karşı başlatılan savaşın arka plan hazırlığı olabilir. Özellikle Türkiye’nin doğusunda, Kürt hareketinin “dengeye alınması” ve İran’ın iç etnik yapısının harekete geçirilmesine zemin hazırlanması senaryosu göz ardı edilmemelidir.
Bahçeli’nin açıklaması bir mutabakatın parçası mı?
AKP-MHP koalisyonunun 2016’dan bu yana sürdürdüğü milliyetçi ve güvenlikçi çizgi birdenbire yumuşuyorsa, bu yalnızca iç nedenlerle açıklanamaz. AKP’nin yeniden çözüm süreci dilini gündeme taşıması, MHP’nin ise buna öncülük edecek açıklamalar yapması, büyük olasılıkla bir üst mutabakatın tezahürü olarak değerlendirilmeli.
ABD’nin Ortadoğu’daki askeri planlamasında, Türkiye’nin Kürt kartını “sessize alması” her zaman öncelikli olmuştur. Savaşın bölgesel boyut kazanması için Türkiye’nin “iç cephede sorun çıkarmaması” bu bağlamda önemlidir. Erdoğan ve Bahçeli’nin pozisyonu, bu sessizleştirme planının yürütücüleri hâline gelmiş olabilir.
Sonuç baktığımızda akıllara “Barış değil, senaryo” Geliyor…
Bahçeli’nin “Öcalan meclise gelsin” açıklaması, samimi bir barış çağrısı değil, savaşın stratejik gereklerine uyum sağlayan bir pozisyon değişimidir. Bu pozisyon, halkların çıkarı değil, dış güçlerin bölge planları doğrultusunda şekillenmiştir.
Türkiye’de başlatılan çözüm süreci, barıştan çok yaklaşan savaşın iç cephede yaratacağı etkileri azaltmak için başlatılmış bir istikrarlaştırma operasyonudur. Ve bu operasyonun hem zamanlaması hem içeriği, BOP’un güncellenmiş haliyle ilişkili olabilir.
Savaş başlamadan çözüm başlatılıyorsa, bu sürecin amacı barış değil; kimin savaşta nerede duracağını belirlemektir.
Saygılarımla…
