Burhanettin Yılmaz
2025 yazının ortasında, Türkiye’de siyaset sadece sandıkta değil, şehirlerin tabelalarında, park adlarında, bulvar isimlerinde de yeniden yazılıyor. Şırnak Belediyesi Meclisi’nin aldığı bir dizi kararla; “Millet Bahçesi”, “Recep Tayyip Erdoğan Millet Bahçesi”, “Gemi Kavşağı’ndan üniversiteye giden yol, Recep Tayyip Erdoğan Bulvarı”, “Bahçelievler’deki Yaşam Parkı, Turgut Özal Yaşam Parkı”, ve nihayet “Hakkari Bulvarı, Devlet Bahçeli Bulvarı” olarak değiştirildi.
Bu kararların her biri, sadece birer tabela değişikliği değil; Türkiye’nin siyasi rejiminin, toplumsal hafızanın ve ulusal kimliğin yeniden şekillendirildiği bir sürecin taşlarıdır.
Daha da dikkat çekici olanı, bu kararların DEM Parti’nin çoğunlukta olduğu bir belediye meclisinde alınmış olmasıdır. Bu tablo, AKP-MHP-DEM üçgeninde şekillenen yeni sürecin, artık halkın gözünün önünde “isimler” üzerinden kodlandığını göstermektedir.
DEM ve Bahçeli Aynı Tabelada: Hangi Barış, Kimin İttifakı?
Birkaç yıl öncesine kadar birbirine “zıt kutup” olarak sunulan DEM Parti ile MHP’nin, Şırnak’ta aynı tabela kararında buluşması, Türkiye siyasetinde ‘normalleşme’ adı altında yürütülen yeniden yapılandırmanın somut göstergesidir.
Bir tarafta Devlet Bahçeli’nin “Önce ülkem ve milletim” söylemiyle simgeleşen Türk milliyetçiliği, diğer tarafta DEM Parti’nin “Kürt halkının hakları ve demokratik çözüm” iddiası… Fakat iş tabelaya geldiğinde bu iki çizginin “ortak bulvar”da birleşmesi, yaşanmakta olan sürecin topluma barış değil, topyekûn siyasal teslimiyet sunduğunu göstermektedir.
Turgut Özal, Erdoğan ve Bahçeli: BOP’un Üç Ayağı mı?
Her bir isme dikkatle bakalım:
- Turgut Özal, 1980 sonrası Türkiye’sinde ABD güdümlü serbest piyasa düzeninin ve Kürt meselesine “açılım” temasının ilk mimarı.
- Recep Tayyip Erdoğan, “İleri demokrasi” ve “çözüm süreci” adı altında hem iç siyasette hem dış politikada Büyük Ortadoğu Projesi’nin yerli aktörü.
- Devlet Bahçeli, 2000’li yılların başındaki muhalif duruşunu terk edip 2015’ten sonra Erdoğan rejiminin kurucu ortağı hâline gelen figür. Bugün “millî birlik” adına Kürt açılımına destek sunan stratejik paydaş.
Bu üç ismin, Şırnak gibi bir kentte tabelalarda aynı anda görünmesi, tesadüf değil; tarihsel bir yönelimin bilinçli bir kodlamasıdır. Bu, BOP’un iç ayağında “ulusal hafızanın yeniden dizaynı” anlamına gelir.
İsim Değişikliği ile İdeolojik Yeniden Kuruluş
Bir ülkenin sokak ve bulvar isimleri sadece adres bilgisi değil; o ülkenin tarihsel yönünü, politik sadakatini ve ideolojik hedefini de yansıtır.
“Recep Tayyip Erdoğan Bulvarı”, “Devlet Bahçeli Bulvarı”, “Turgut Özal Parkı”… Bu adlar halkın yaşadığı mekâna bir anlam giydiriyor. Bu anlam, halktan çok devletin üst aklının çıkarlarını temsil ediyor. Bu isimlerle birlikte:
- Barış değil, itaat normalleştiriliyor.
- Çözüm değil, siyasî pazarlık meşrulaştırılıyor.
- Toplumsal uzlaşma değil, rejimin kalıcılığı kodlanıyor.
DEM Partili Meclis, MHP Liderinin Adını Onaylıyor: Sessiz Teslimiyet mi, Kurgusal İttifak mı?
DEM Parti’nin çoğunlukta olduğu Şırnak Belediyesi Meclisi’nin, Devlet Bahçeli’nin adını “Hakkari Bulvarı”na vermesi, sembolik olduğu kadar tehlikeli bir kırılma anıdır. Bu karar;
- DEM Parti’nin radikal taleplerini değil, rejime uyum sürecini yansıtır.
- Milliyetçiliğin yükselen tonlarını törpülemez, meşrulaştırır.
- Toplumsal barışı kurmaz, “tek merkezli barış” dayatmasını işler.
Bu anlamda Şırnak’taki tabela siyaseti, DEM’in rejimle olan yeni denkleminin ilanı gibidir.
Sonuç: Barış Tabelalarda Değil, Hakikatte Olur
Barış bir tabela değil; adaletin, eşitliğin ve özgürlüğün kurumsallaşmasıdır. Şırnak’ta Recep Tayyip Erdoğan, Turgut Özal ve Devlet Bahçeli’nin adlarını yan yana gören halk, bu tablonun gerçek amacını elbette anlayacaktır.
Bu bir barış süreci değil, yeni rejimin sessiz kültürel tahkimatıdır.
Kürt halkı ve Türkiye toplumu; bu sembollerin arkasında hangi siyasetin, hangi çıkar ittifakının ve hangi emperyal projelerin yürüdüğünü sorgulamalıdır.
Çünkü gerçek barış, bir tabelada değil; halkların eşitliğinde, devletin hesap vermesinde, geçmişin hakikatinde saklıdır.
