Burhanettin Yılmaz – Temmuz 2025
Acılarımız büyük… Bugün içimiz bir kez daha dağlandı.
Milli Savunma Bakanlığı, Irak’ın kuzeyinde yürütülen Pençe-Kilit Harekâtı bölgesinde bir mağarada meydana gelen metan gazı sızıntısı sonucu 8 Mehmetçiğin şehit olduğunu duyurdu. Henüz isimleri açıklanmadan bile, şehitlerin hangi sokaklardan geleceğini biliyoruz. Çünkü bu ülkede şehitlik hep aynı mahallelere uğruyor. Hep aynı sokaklara bayrak asılıyor. Yine soba dumanı tüten gecekondular, yine küçük çocukların başı okşanıyor, yine yoksul annelerin çığlığı yürek yakıyor.
Bu sessiz acı artık kader değil.
Bu, sınıfsal bir gerçektir.
Askerlik, bu ülkede çoktan bir sınıf ayrımına dönüştü. Parasını verenin “bedelli” ile askerlikten muaf olduğu, parası olmayanın ise vatan nöbetinde can verdiği bir düzende yaşıyoruz. Bu adalet midir?
Bugün bizlere metan gazı sızıntısı sonucu şehit olan 8 askerin haberi ulaştı. Şehitlerimizi elbette başımızın üzerinde taşırız. Ama sormak zorundayız:
- Neden şehit tabutları zengin semtlerden geçmiyor?
- Neden Türk bayrakları lüks villa kapılarında dalgalanmıyor?
- Neden çocukları askere gitmeyenler bu düzene karşı tek kelime etmiyor?
Bir ülke düşünün; korunması yoksula, keyfi zengine ait.
Bir ülke düşünün; vatanı savunmak bir mecburiyet, onu sömürmek bir imtiyaz.
İşte biz bu düzeni sorguluyoruz.
Vatanseverlik, eşit sorumluluk ister.
Şehitlik, sadece yoksulun kaderi olmamalıdır.
Askerlik yasası acilen gözden geçirilmelidir.
Bedelli uygulaması, geçici bir çözüm olmaktan çıkmış, kalıcı bir ayrıcalığa dönüşmüştür. Bu durum, zenginle yoksul arasında sadece ekonomik değil, vicdani ve insani bir uçurum da yaratmaktadır. Vatan, tüm yurttaşların ortak değeriyse, bedeli de ortak olmalıdır.
Adalet, sadece mahkeme salonlarında aranmaz.
Adalet, aynı toprağı paylaşan insanların aynı yükü taşımasında gizlidir.
Bugün yine gözyaşı aktı. Yine yoksul bir annenin yüreği yandı.
Ama susarsak, bu düzen devam edecek.
Ve bu suskunluk, en az adaletsizlik kadar yaralayıcı olacak.
Vatan, sadece fakirin sırtına yüklenemez.
Toprağın altı da üstü de hepimizindir.
Gerçek vatanseverlik, eşit sorumlulukla başlar.
Bu düzen değişmeli.
Vatan için can verenle, vatanı rant kapısı yapan arasındaki fark, sadece vicdanda değil, yasada da kapanmalıdır.
Çünkü bu vatan hepimizinse, bedeli de hepimize ait olmalıdır.
Not: Bu makale yayımlanmak üzere telif sahibi tarafından Sol medya kuruluşlarına sunulmuştur. Yayınlandığında lütfen kaynak gösteriniz.
