Siyasetin içe döndüğü son zamanlarda toplumun okuyan yazan pek çok kesiminden CHP 7. Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’nun ‘girdiği her seçimi kaybeden’ kişi olarak nitelendirilmesi, toplumsal siyasal gerçekliğin seçim sonuçları üzerinden değerlendirilmesi ihtiyacını ortaya çıkardı. Ben de bu ve devam edecek olan bu seri yazılarımda bu konuyu ülkenin gündemine getirmeye karar verdim. Avrupa ve Asya ülkelerinden örnekler seçerek ayni döneme ilişkin sol, sağ ve liberal partilerin oy oranlarındaki değişiklileri de inceleyerek sizi de rakamlarla sıkmadan Türk siyaseti ile karşılaştırmaya çalışacağım.
CHP 1999 Genel Seçimlerinde en düşük oyunu alarak baraj altında kalmış, Sonraki 2022 seçiminde %19; son 2023 seçiminde ise %26’lara gelmiştir. 2019 yerel seçiminde % 30; 2024 yerel seçimlerinde ise %37.8 oranında oy alarak birinci parti olmuştur. CHP oyu sistemli bir şekilde artmıştır.
MHP, üçe bölünmüş oyu %17-18’lerden 7-8’lere gerilemiştir. Keza AKP oyları da % 50’lere çıkmışken son ekonomik krizler ve başka toplumsal, siyasal nedenlerle % 27-30’lara kadar gerilemiştir.
Türk siyaseti 12 Eylül’den sonra bir türlü kodlarına oturamamış; Türk solu toparlanıp, bütünleşeceğine bölünmüştür.
Sol partiler açısından Avrupa ve uzak Asya ülkelerinde de durum benzerdir. Sol partilerin oyları sistematik olarak azalmış; sağ liberal ve milliyetçi partilerin oylarında belirgin yükselişler meydana gelmiştir. Seçmen eğilimleri değişkenleşmeye başlamıştır…
Türkiye’ye dönecek olursak, AKP+MHP iktidarı 23 yılını dolduruyorken, karşıdevrimci yüzü, yetmezliği/yönetememezliği geniş kitleler tarafından görülmeye ve yer yer ‘ Yeter Artık’ denmeye başlanmıştır.
Toplumsal değişim ve dönüşümler pek hızlı olmuyor ancak başlayınca da durdurulamıyor; böyle bir sürece girdik.
Türkiye, ilk kez ‘Örgütlü Akılla’ karşı devrimci yolda ilerliyor, giderek otoriterleşiyor ve demokrasi deneyimi/kültürü olan toplum kesimlerinin direnci ile karşılaşıyor. Otoriter, karşı devrimci, Tek adam yönetimi, mutlu bir azınlığın dışında toplumun büyük bir kesimini olumsuz etkiledi…
Cumhuriyet Halk Partisi ve milliyetçi/solcu tüm yurtseverlerin önünde büyük bir fırsat var; toplumun büyük bir kesimi sığınacak liman arıyor. Sosyalist sol, kaşının altında gözün var türünden farklılıklarla ayrışmaya; Cumhuriyetin Kurucu Partisi, Tarihsel sorumluluğuna ve yüzyılın en büyük fırsatına rağmen; Otoriter Karşı Devrimci Tek Adam Rejimine karşı ‘Örgütlü Mücadele’ yöntemini ıskalıyor ve yetmezmiş gibi iç çekişmelerini öne çıkarıyor.
Kendi içinde demokrasiyi kuramayan partiler ülkeye demokrasi getiremezler.
İBB Başkanının ve seçilmiş belediye başkanlarının tutuklanması bardağı taşıran son damla oldu, halk iradesinin yok sayılması toplumsal muhalefeti kabarttı ve özellikle gelecekleri ellerinden alınan gençlerin sürece itiraz etmeleri ve Anayasal direnme haklarını kullanmaları ve hatta topluma eylemleriyle öncülük etmeleri umudu artırdı…
Şimdi Cumhuriyet Halk Partisine düşen görev:
Mücadeleyi aksatmadan, kimseyi ötekileştirmeden, demokratik kurallara göre; ülkenin kader seçiminde sandıkların yüzde 20’sinde temsilci bulunduramayan örgüt tahkim edilmelidir. Bu da yetmez, Otoriter baskıcı iktidara karşı mücadeleyi alanlarda örgütleyebilecek, içinde bulunduğumuz süreci halka anlatabilecek, toplumsal muhalefete öncülük edebilecek donanımda yerel örgütler kurmak … Bu iktidardan olumsuz etkilenen muhalefet partilerini, işçi/emekçi örgütlerini, esnaf odalarını, tarım emekçisi köylüleri ortak gelecek için bir araya getirmek ve mücadele birlikteliğini sağlamak ve sürece öncülük etmek…
Önceki Genel Başkanını, partinin yarısını olur olmaz nedenlerle iktidar yanlısı göstermek yerine; ‘Ey iktidar elinden geleni arkana koyma, bir gider bin geliriz’ diyerek; kurultay iptal edilirse el ele verip yenisi daha güçlüsünü yap; sen dünyanın en deneyimli partisisin; tükenmiş bir toplumdan, parçalanmış bir devletten yepyeni Devrimci bir Cumhuriyetin kuruluşuna öncülük etmiş partisin…
CHP/Cumhuriyet Halk Partisi olmanın gereğini yap…Halk senden bunu bekliyor…
