‘’Politika’’ kelimesini Yunanca poli ve tika kelimelerinden oluştuğu; ‘’poli’’ kelimesinin ‘’çok’’, ‘’tika’’ kelimesinin ‘’yüz’’ anlamını taşıdığı ve bunun da çok yüzlülük olduğu gibi yanlış bir bilgilenme toplumda hakimdir.
Bu aslı olmayan tanımlama politikacıların bir gün söylediklerinin ertesi gün tersini söylemeleri üzerine yakıştırılmış olsa gerek.
İyi yakıştırılmış…
Ama son çeyrek yüzyılda bu tanım ‘’yüzsüzlük’’ olarak da kullanılabilir.
Poli- yüz ve Tika- süz şeklinde…
Utanma duygusunu yitiren toplumda yüzsüzlük pirim yapmaktadır.
Yoksa son cumhurbaşkanlığı seçiminde, muhalif olarak yola çıkıp, sonrasında cumhurbaşkanının yanında yer alan adam hala toplum içinde konuşabilir miydi?
Yıllarca Fetö ile kol kola yürüyenler, yolları ayrıldığında, kendileri dışındaki herkesi Fetöcülükle suçlayabilirler miydi?
Evinde para sayma makineleri çıkanlar, Ankara’yı parsel parsel satanlar; kirada oturan insanları hırsızlıkla suçlayabilirler miydi?
Ya da kendisine ‘’Topuklu efe’’ lakabı alan kadın, pabucun pahalı olduğunu görünce rakip partiye geçebilir miydi? O partinin lideri, Cumhurbaşkanı’nın himayelerine girebilir miydi?
‘’Manda ve himaye kabul edilemez’’ diyen Atatürk’ün adını ağzından düşürmeyen kadın himaye kabul edebilir miydi?
Himaye altında girmek, özgürlüğünü satmaktır.
İşte bu örnekler; utanma, arlanma duygusunun iflas etmesidir.
Yüzsüzlüktür.
Eski Türkiye’de ar, edep, utanma gibi kavramlar vardı.
Hepsi üç kuruşa satıldı.
Yüzsüzlüğe giden yolda ar damarları tek tek alındı.
Bunu en iyi bilenler, o arsız, edepsizlere fiyat biçip; tek tek satın alıyorlar.
Fiyat biçemediklerini hücrelere kapatıp etkisizleştiriyorlar.
Kızım diyor ki ‘’ Bu kadın konuşurken ben utandım.’’
Kızım haksız mı?
Birileri utanmayınca, utanma duygusunu kaybetmeyenler, onların yerine de utanıyor.
Hani Oktay Akbal’ın bir kitabına isim olan’’ Önce Ekmekler Bozuldu’’ sözü var ya bugün olsa:
‘’Önce ar damarları alındı’’ sözüyle değiştirilirdi.
