Dr. AbdulKerim Oyman hocayı ablamın hastalığı ile ilgili tanı, teşhis ve tedavi süreçlerinde bilgi edinme, tetkiklerini değerlendirme, tedavi ve bakım süreci hk bilgilenmek amacıyla ziyaret ettim.
Kerim hoca Medikal Onkoloji hocasıydı… Halen Yeni Yüzyıl üniv. Özel Gaziosmanpaşa hast.
Kendisiyle önceden bir tanışıklığım olmamasına rağmen ablamın ‘’Küçük hücreli Akciğer kanseri ‘’hast. İlgili bilgi almak istedim, kendilerinden…
Randevum olmamasına ve hiç tanışmamıza rağmen beni kabul etti, Çoğu zaman bir hekim için asla abartı olmayan bir söz vardı bilirsiniz ‘’ Vakit Nakittir’’ öyle bir anda
-Ve ben çok moralsiz gittiğim halde odasından ayrılırken mutluydum diyemeyeceğim ama rahatlamıştım. Kerim hocadan hastalıkla ilgili yaşanabilecek evreler fiziksel, ruhsal, terapotik süreçlerle ilgili epey bilgi aldım.
-Ve rahatlamıştım!
Ablamın hastalığı ciddiydi, biliyordum ve o ciddilik benim psikolojimi yaşanılacak süreçlerden dolayı devamlı bozuyor, mutsuz olmama sebep oluyordu… Ablamın tedavisi memlekette yapılıyordu, uzaktan takip biraz zor oluyordu… Doktoruyla telde cüz’i süreçlerde 1-2 dakika görüşüp bilgi alabiliyordum.
Kerim hocadan hastalığın ve tedavinin her aşaması hk. Aldığım bilgiler motivasyonumu artırıyordu zira çok mutsuzdum… Hastalıkla ilgili en son görüşmek ve ablamın sonuçlarını tekrar iletmek için gittiğimde inanılmaz derecede mutlu oldum… Ablamın ciğerindeki 8 cm’lik tümör yok olmuştu… Hatta LAP(lenf bezleri tutulumları) tamamıyla kaybolmuştu…
Kerim hoca ablamın en son sonuçlarını görünce;- ablanızın ciğeri benim ve sizin ciğeriniz gibi olmuş, bir kaç hastamda bu sonuçları görmüştüm dediğinde o anda hemen ablamı aramak geldi içimden, aradım… Görüntülü olarak görüştüm… Kerim hocamdan da rica ettim, o da kırmadı beni, ablamla o da görüntülü konuşarak inanılmaz bir istenç yükledi hepimize, belki de hastalık boyunca ilk kez o kadar mutlu olduğum bir andaydım…
-Ve anladım ki
-Ve anlaşılabilir ki;
-Hekim sağaltımı sağlayan değildir yalnızca, total olarak sergilediği performanslarıyla kimi zamanlarda yüreğe de dokunandır.
Ve hatta ablamın yeni sonuçları geldi, henüz gösteremedim yoğunluktan, bunlar öncekinden daha da güzeldi anlayabildiğim kadarıyla!
Tekrar yüreğimi mutlu etme ve bunu sağlama ve paylaşma adına müsait bir zamanında tekrar yanına gideceğim…
Biliyorum ki;
Hastalık AKCİĞER KANSERİ agresif bir hastalık biliyoruz elbet, bunu göz ardı etmeden gönül ardı edebilmek adına bir kez daha Kerim hocamla paylaşıp biraz daha mutlu olabileceğim, olabileceğiz ablamla…
Hepimizin malumudur ki; hayat hk. her türlü söylem, yazı, söz ve şiir yazılmaktadır. Yaşarken bizlere verilen ömür adlı sürecin elbette her lahzasını yaşamak lazım bugün iyiyiz, iyi olmalıyız, kısa ve küçük mutluluklarımızda olmalı, elbet… Daima garanti aramamalıyız… Yarınlardan haberiz çoğu zaman buna göre planlarız yaşantılarımızı ama hastalık olunca bir haber oluruz, varsın olsun biz önlemimizi alalımda ama bilmeyelim akıbetimizi, öylece yaşayalım!
Birden aklıma rahmetli kuzenimin şarkı defteri geldi gözümün önüne… O yani Bahri ağabeyim TSM şarkılarını bir deftere yazardı… Ben de ara sıra onlara gittiğimde kimi şarkıları oradan ezberler radyodan eşlik ederdim, şarkılara…
Yaşım küçüktü belki ortaokulda belki de ilkokuldaydım ama kulağım kuvvetliydi.
Bir şarkı takılmıştı o zamanlardan dilime
”BÜLBÜLÜN ÇİLESİ YANMAKMIŞ GÜLE
ÖMÜRLER GEÇİYOR AĞLAYA GÜLE
YOLCUYUZ CÜMLEMİZ HEP O MEÇHULEEE
İÇELİM A DOSTLAR SARHOŞ OLALIMMMM
İÇELİM A DOSTLAR SERMEST OLALIIIM”
Teşekkürler Doç. Dr.ABDULKERİM Hocam, var olun daima, sevgi ve saygımla
Ayla Gürel
