|
Getting your Trinity Audio player ready... |
Haber: Atilla YÜCEAK
Yaşam; Kimi zaman yumuşak bir meltem gibi okşar insanı, kimi zaman fırtınaya döner, savurur en savunmasız anlarında.
İşte tam da bu anlarda, bir elin omzunda, bir gözün gözünde, bir yüreğin, yüreğinde atmasını istersin.
Karındaş olmasına gerek yok;
Herkesin bir yol arkadaşı olmalı.
Sıcağı da, soğuğu da birlikte yaşadığı;
Gecenin en sessiz anında iç çekişlerini duyan, gündüzün en kalabalık saatinde bile yalnızlığını anlayan Gülay KEKÜL gibi biri.
Mücadele dediğin şey, tek başına omuzlanınca ağır geliyor kimi zaman insana. Ama biri varsa yanında, yük hafifler, adımlar daha emin olur. Yaşamın girdaplarında boğulmadan, birlikte yüzebileceğin bir dost, bir kardeş, bir yoldaş gerekir.
Bazen bir bakış yeter, bazen bir sözcük bile gerekmez. Çünkü gerçek yol arkadaşlığı, kelimelerin ötesinde bir bağ kurar. Zamanla sınanır, zorlukla yoğrulur, sadakatle perçinlenir.
Ve bir gün dönüp baktığında, geride kalan ne varsa, tüm acılar, sevinçler, mücadeleler; Hepsi, o omuz omuza yürüdüğün yolda büyük bir anlam kazanır.
İnsanın yüreğinde iz bırakanlar, onunla birlikte ağlayan, gülen ve de yürüyenlerdir.
Gerçek dostluk, fırtınada elini bırakmayan, güneşte gölgesini senin üstüne seren,
gözyaşlarını görüp içi burkulan dostluktur.
Yol arkadaşım bacıma!
Tanıdığım o ilk günden beri, yüreğinde taşıdığın o güçlü kimliğe, boyun eğmeyen duruşuna, hiç sarsılmayan inancına, direngen kararlılığına saygıyla hayran kaldım.
Sadece bir insan değil, aynı zamanda bir ilham kaynağıydın çevrendekiler için bacımm.
Gözlerinde gördüğümüz ışık, sözlerinizde hissettiğimiz kararlılık, yüreğinizde taşıdığınız o tertemiz mücadele sevdası.
Hepsi bizlere umut oldu, güç oldu, yol gösterdi can gurban bacımm.
Gerçek bir öğretmensiniz siz!
Devrim ve sosyalizm yolunda;
Sizinle birlikte yürüdüğümüz her an, birlikte taşıdığımız her yük, birlikte kurduğumuz her cümle, birlikte sarıldığımız her yarayla büyüdük, olgunlaştık. Mücadele sadece bir sözcük olmaktan çıktı sizinle, bir ruha büründü.
Omuz omuza verdiğimiz o anlarda anladım ki gerçek kardeşlik, dostluk, gerçek yol arkadaşlığı;
Aynı yükü taşırken inanç ve azimle yoldaşlık hukuğuna sarılarak sessizce birbirine güç olmakmış.
Sen, yorgun ama yılmayan ellerinle nice yüreğe dokunan gerçek bir öğretmensin. Öğretmenlik senin için sadece bir annelik değil;
Bir yaşam biçimi, bir direniş, bir sevda.
Her çocuğun gözünde umut arayan, her yüreğe ışık düşüren birisiniz.
Sizin yol arkadaşınız olmak, yaşamın en değerli armağanlarından biri olurdu .
Oldu!
Can bacım…
Seninle aynı yolda yürümek, karanlıkta bile birlikte ışık aramak, umudu birlikte büyütmek ne büyük bir şans.
Can gurbanım;
Her sözüne, her susuşuna, her varlığına minnetle bakıyorum. Yol arkadaşım/Bacım!
Ne olursa olsun yanımda bildiğim, sarsılmaz bir kaya gibi güven duyduğum sevgili öğretmenim.
Yaşamımın en güzel değerlerinden biri olarak kalacaksın her zaman can gurbanım.
İyi ki varsın.
İyi ki bu dünyaya senin gibi güzel insanlar düşmüş.
Seninle tanışmak, aynı yolu paylaşmak, aynı devrim ve sosyalizm düşleri kurmak tarifsiz bir armağan.
Yüreğimin en derin yerinden, en içten duygularımla söylüyorum:
Sizinle gurur duyuyorum sevgili öğretmenim!
Şiir Sevdanın Militanıdır!
Aşk Örgütlenmektir!
