“Hata yaptık, Tarih önünde halkımızdan özür diliyorum!..”
Devlet Bahçeli’nin çevir kazı yanmasın gibi görülen söylemlerinin altında;
Türkiye’nin gerçekleri göz ardı edilerek asıl özür dilemesi gereken AKP MHP azınlık iktidarı top çeviriyor.
İnsanın ve de devletlerin edinmiş olduğu kötü alışkanlıklardan kurtulmak için ne kadar çabalasalar da bazen vazgeçemiyorlar.
Bizde ki;
Devlet de yüz küsur yıllık alışkanlıklarından,
tabularından bölgede ki gelişmelerden kaynaklı olduğunu bir anlamda kenara bıraksak bile kurtulamıyor.
Kurtulması için güçlü bir iradenin olması gerekli bu da varolan AKP MHP azınlık iktidarı bile yok.
Hep üstenci kimliklerin de boğuşuyorlar!
Nafile…
Korkusuzca söylemeliyiz:
Kürt halkından özür diliyoruz!
Bugün CHP Genel Başkanı Özgür Özel tarih önünde konuştu.
Dedi ki, “O günkü kusurumuz için Türk milletinden özür diliyorum.”
Bir ilk yaşanıyor,
bu bir tarih!
Çok önemsiyoruz.
Ama sormadan edemiyor insan o gün zindana tıkılan kimdi,
acıyı yaşayan kimdi?
Türkler miydi yoksa utana sıkıla adını söylemeye çektirdigimiz Kürt halkı mıydı!
Bir kere olsun açık açık, korkusuzca “Kürt halkından özür diliyorum” demeliyiz
İşte tam da bu yüzden kimi feodal Kürt hizipleri gibi inandırıcı olmama hatasına düşmemeliyiz.
Ne geçmiş ne de bugünkü süreçte de ülke olarak samimi değildik.
Korkuyoruz o iki sözcüğü yan yana getirmekten:
Kürt halkı demekten.
Korkuyoruz doğruyu söylemekten,
adıyla,
yaşanan acılar ile yüzleşmekten.
Herkes iyi biliyor korku ile siyaset yapılmaz.
Son dönemde bunu en iyi anlayan ve “Kurtuluş Yok Tek Başına Ya Hep Beraber Ya Hiç Birimiz” diye slogan atan sizsiniz.
Gerçekler ile yüzleşmeden barış olmaz,
eşit vatandaşlık yaratılmaz,
adalet kurulmaz.
Zamanında söyledik, yazdık, uyardık.
“Kayyımlar,
baskılar,
yasaklar bir gün hepimizin kapısını çalacak,” dedik.
Anlamadınız.
Bugün o günlerin gölgesi hepimizin üzerinize düşüyor.
Çünkü sustukça büyüyen zulüm,
dönüp dolaşır,
herkesi bulur.
Yüzyıldır “Türklük sözleşmesi”ne sadık kalmanın bedelini halklar ödüyor.
Kürtler, Aleviler, ezilen bütün kimlikler bu düzenin taşlarını sırtında taşıdı.
Ama sistem değişmedi;
Oligarşik sermaye,
burjuva kalmış feodal Kürtler renk değiştirdi.
Bugün o sistemden besleniyor,
görmezden geliyor,
sessiz kalıyor, hatta işbirliği yapıyor.
Yarın sıra onlara da gelecek, çünkü adaletsizlik kimseyi yarım bırakmaz.
Bir kez daha söylüyoruz:
Bu ülkede barış istiyorsanız, önce gerçeği adını koyun.
Kürt halkı diyeceksiniz.
Korkmadan,
çekinmeden,
ezberden değil yürekten.
O sözcüğü dile getirmekten korktuğunuz sürece
ne samimiyetiniz kalır ne de umudunuz.
Yüzyıllık inkarın yükü artık ağır geliyor hepimize ve bu topraklara.
O yüzden bu halkın kulağı “Özür” sözcüğüne değil,
söyleyemediğiniz isimlere bakıyor.
Cesaretiniz yetiyorsa,
işte şimdi konuşun.
Gerçekle,
tarih’le,
Kürtler,
Ermeniler,
Aleviler,
Rumlar ile özcesi tüm halklar ile yüzleşin…
Şiir Sevdanın Militanıdır!
Aşk Örgütlenmektir!
