Remzi Uysal – Lübeck, 06 Temmuz 2025
Koberg Meydanı’nda kurulan Yaz Bahçesi, POSSEL Vakfı’nın desteğiyle 3 Temmuz günü resmi açılışını yaptı. Dünyanın çeşitli ülkelerinden getirilen çiçek ve bitkilerle süslenen bu bahçe, 5 Ekim 2025’e kadar Lübecklilere ve kente yolu düşen misafirlere kısa da olsa huzurlu bir mola alanı sunuyor.
Bahçenin hemen yanında yer alan TÜRGEM’in komşusu, aynı zamanda 1980’li yıllarda Priwal Akademisi’nden sınıf arkadaşım olan müzisyen Olaf, bugün (6 Temmuz Pazar) saat 14.00’te kendi müzik grubu Koberg Trio ile bu alanda sahne alacağını haber verince, tüm işlerimi bir kenara bırakıp bu dostluk ve müzik buluşmasına katılmayı görev bildim.
Bugünün pazar olması sebebiyle açık bir çiçekçi bulmak zor olsa da, iki benzinlik dolaştıktan sonra bir buket gül almayı başardım ve Yaz Bahçesi’ne doğru yola koyuldum.
Açılış gününden aşağı kalmayan kalabalık karşısında doğrusu şaşırdım. İnsanlar yalnızca dinlenmeye değil, aynı zamanda bu müzik şölenine katılmaya da gelmişti. Koberg Trio, geçici olarak kurulan sahnede çalmaya başlamıştı. Grubun bateristi olan Olaf her zamanki ustalığıyla performansını sergilerken, gitarist Florian ve piyanist Peter ile birlikte açık havada yankılanan etkileyici bir müzik ziyafeti sundular.
Bir parçanın ardından, arkadaşım Olaf’a TÜRGEM adına getirdiğim çiçekleri takdim ettim. Bu küçük jest, çevredeki dinleyicilerin de büyük alkışıyla karşılandı. Alkışlar arasında dostluğun ve emeğin kıymeti bir kez daha hissedildi.
Kalabalık arasında tanıdık yüzlerle de karşılaştım. El arabasını iten bir baba ve yürümeye yeni başlamış küçük çocuğu, zar atarak oyun oynayan iki genç kız… Fotoğraflarını çekmek için izin istediğimde gülümseyerek “olur” dediler. Bu da günün güzel anılarından biri olarak hafızama kazındı.
Konserin ardından Florian yanıma gelip kısa bir sohbet etti. Ardından Yaz Bahçesi’ne kurulan geçici büfeden bir kapuçino alıp, yavaş adımlarla eve döndüm.
Bu bahçe hakkında daha önce yazmış, açılıştan sonra yerleştirilen bahçe mobilyalarının fotoğraflarını da paylaşmıştım. Şimdi bir kez daha tüm dostlarıma şu çağrıyı yapmak isterim: Haftada bir gün, yarım saat de olsa, bu güzel mekânda bir mola verin. Bez sandalyelere, uzun taburelere ya da ahşap sandıklara oturup doğanın ve sessizliğin tadını çıkarın.
Bahçedeki büfe geçici olsa da, dileyenler evlerinden getirecekleri çay ve kahveleriyle, sohbetinden keyif aldıkları dostlarıyla birlikte buraya uğrayabilirler. Bu alan, sadece bir dinlenme yeri değil; aynı zamanda dostlukların pekiştiği, sanata kulak verilen bir soluklanma noktasıdır.
Ben bugün yine sevdiğim küçük eylemimi gerçekleştirdim. Değişik ülkelerden gelen kekik saksılarını ziyaret edip, avuç içimle onları okşadım. Her adımda burnuma ulaşan o güzelim kekik kokusu eşliğinde Yaz Bahçesi’nden ayrıldım.
Tüm okuyuculara keyifli anlar, huzurlu günler dilerim.
YÜREĞİNE SAĞLIK