Bayramlık

Arifeden başladı bayram kutlayan mesajlar, açıklamalar, paylaşımlar…

Ne içimden geldi ne de elim gitti kutlamalara katılmaya.

Bayram denilince çocukluk, gençlik yıllarımda duyduğum heyecanı ve sevinci,

Evlerdeki hazırlıkları, yüzlerdeki gülümsemeleri anımsıyorum.

Bugün bu duyguları hissedebiliyor muyuz?

Ne yazık ki hayır.

İçimden adetten de olsa bayram kutlamak geliyor mu?

Nasıl gelsin ki?

*

Anneler, babalar çocuklarına bayramlık ayakkabı, elbise alamıyorlarsa…

Büyükbabalar, büyükanneler torunlarına harçlık veremiyorlarsa…

Çocuklar bayramlıklarına kavuşamıyorlarsa…

Bırakın kurban kesip paylaşmayı, et bile alınamıyorsa…

Bayram sofraları kurulamıyorsa…

Millet yokluk, yoksulluk ve açlık içinde yaşıyorsa…

Bayramın heyecanını ve sevincini duymak neyime?

*

İktidarda kalmak uğruna,

Milletin iradesi yok sayılıyorsa…

Seçilmiş milletvekili, belediye başkanları, yöneticiler, siyasetçiler,

Gazeteciler, aydınlar, öğrenciler özgürlüklerinden yoksun bırakılıyorsa…

Ülkemi yönetenler bayramda bile “bayramlık ağızla” muhalefeti karalamaya çalışıyorlarsa…

Millet yarınlara güvenle ve umutla bakamıyorsa…

Bayram kutlamak neyime?

*

Bayramları kardeşlikle, dostlukla, barış içinde yine yaşamak istiyorsak…

Bayramlarda heyecanı, sevinci, dayanışmayı yeniden yaşamak istiyorsak…

Bizi başkalaştıran, kendimizden ve biz olmaktan uzaklaştıran,

Bayramları, bayram olmaktan çıkartan,

Bu tek adam düzeninden bir an önce kurtulmak,

Memleketin ve Milletin tek çıkış yoludur.

Kararlılıkla erken seçimi istemesi,

Yaşadıklarının ve yok sayılan iradesinin hesabını seçim sandığında sorması,

Her bir yurttaşın yarınlarına, yarınlarımıza ve demokrasiye karşı görevi ve sorumluluğudur.

Kurtuluş yok tek başına,

Ya hep beraber ya hiçbirimiz…

*

Bayramları gerçek değerleriyle ve anlamlarıyla yaşamak ve kutlamak dileğiyle…